نیمی از تنهایی

از اینجا که منم زندگی به چشم میاید هر لحظه اش، هر تنفس کوتاه و بلندش، مثل هر واکنش کوچکی که در فرمانروایی مغزش میگذرد. زندگی، با صدای بلند از همه کارهای به ظاهر بی صدایش، به گوش میرسد صدای خاطرات، که از گذرگاه ذهنت میگذرند صدای صامت عادت، که نمیدانی کی اتفاق افتاده اما مدتی است که اینجاست و روزی که نیست، احساس غریب و مهلکی ایجاد میکند. از اینجا، به زندگی فکر میکنم. و سکوت هرگز انگار در مغزم برپا نمیشود. صدای منبع